74.

Ktoś ważny. Osoba, która znaczy dla mnie najwięcej. Jest najważniejsza.

Wstaję rano i myślę o tej osobie. Kładę się spać i robię to samo. Jem, oglądam, piszę, uczę się, idę, leżę, śpię, oddycham. Oddycham tym samym tlenem. Oddycham nim z tą samą osobą. 

Osoba której ufam. Powierzam sekrety. Tworzymy je razem. Ta osoba to On. Wspólnie kreujemy przeszłość i przyszłość. Płaczę i śmieję się z nim. Płaczę, bo zależy mi. Śmieję się, bo jestem szczęśliwa. Jeśli są złe dni, to tylko po to, by razem wierzyć w nadejście tych lepszych. Chociaż spędzam z nim każdy dzień tygodnia, to zaraz gdy zniknie zaczynam tęsknić. Każdą wolną chwilę chciałabym przeznaczyć na spędzenie jej razem. A błędy? Błędy zdarzają się każdemu, mnie również. Wiem, że się stara. Wychodzi mu to najlepiej. Nie zamienię go na nikogo innego na świecie. To właśnie on wkroczył na moją ścieżkę, to z nim się poznałam, to jego pokochałam takim jakim jest.

Tą osobą jesteś Ty. Dawid.

Nikt ni­kogo nie tra­ci, bo nikt ni­kogo nie może mieć na włas­ność. I to jest naj­ważniej­sze przesłanie miłości - mieć naj­ważniej­szą osobę na świecie, ale jej nie posiadać. ~ P. Coelho

73.

Jak to jest zniknąć? Stracić siebie? Kogoś? Część życia? Pewnie większość z Was wie jak to jest. 

Co się wtedy czuje? Ból. Żal. Strach. Tęsknotę. Pustkę. 

Życie jest pełne niespodzianek. Nie dowiesz się co będzie za kilka dni, za rok, albo parę lat. Życia może nie być już jutro. Nigdy nie będziecie wiedzieć co Was czeka.

Dlatego radzę, byście nie przejmowali się drobnostkami. Nie chowali długo w sercu urazy. Nie bójcie się życia, z nim trzeba walczyć, starać się o lepsze jutro. To, że w poniedziałek coś nie wyszło, nie oznacza iż nie uda się w czwartek. Nie poddawajcie się. Bo dostaliśmy dar życia, by móc z niego korzystać. Każdy wyznacza sobie cel. Dąży do niego. Pragnie go.

Wspominajcie, ale nie żyjcie przeszłością. 

Wyznaczajcie sobie motywacje.

Jutro przyniesie nowy dzień.

'Ciesz się każdą chwilą, abyś po­tem nig­dy nie żałował, że ut­ra­ciłeś młodość. Każde­mu eta­powi życia Pan przy­pisał właści­we mu niepokoje.'   ~ P. Coelho

rysowanie labiryntu z Maxem, 13h <3

72.

Dowiedziałam się jak to jest czuć się krucho. Poczułam to na własnej skórze. W sobie, w sercu. Pierwszy raz czułam się taka mała, tak krucha. Czułam jak znikam. Jak tracę siebie. Część dzięki której jestem sobą. Tą część która docenia wszystko co ma. Która jest dobra, która wierzy. 

Część którą kocham.

_____
 
Wracam na bloga. Nie miałam czasu, żeby zaglądać tutaj tak często. Od ostatniego posta wydarzyło się dużo. W końcu to dwa miesiące bez nowych postów. 
Mam nadzieję, że znowu będzie sprawiać mi to przyjemność tak jak kiedyś.
Ciepłego wieczoru!